30 Temmuz 2009

KİTAP

bu gece kendimı değil de meryem ile leyladan bahsetmek istedim..bir kitabın iki hayali kahramanı.. benim için yaşayan insanlardan farksızlar..onlarla üzülmeye ve mutlu olmaya başladığım için..onların başına bir şey geldiği zaman içim titriyor... diyorum ya gerçekten birinin başına geliyorsa bunlar..dünyanın her yerinde mi çile çekiyor bu kadınlar?

ikisi de aşık..biri babasına diğeri çocukluk arkadaşına..biri babasından darbe yiyor diğeri sevdiğine ancak on yıl sonra kavuşabılıyor..savaaşın ortasındaki bu iki kadının öyküsü hiç beklenmedik bir anda kesişiyor...birbirlerinin hayatlarına katkıda bulunuyorlar..insanın hayatının bir anda yerlebir olmasının öyküsü.. sadece küçük bir şey, her şeyi mahfetmeye yetiyor... bu kadar basit hayatlarımız varken yine çılgınlar gibi kavga ediyoruz birbirimizle..her şey bir saniyede değişmeye mahkumken biz sonsuza kadar aynı durumda olacağımızı sanıyoruz. ne büyük cahillik..istemiyorum hiçbir meryemin ve leylanın hayatının kararmasını.. sadece kadın oldukları için çektikleri sıkıntıların olması iki kat üzüyor beni..kitabı okurken bırakıyorum bazen..düşünüyorum ve içime sıkıntı doluyor...neden diyorum,neden? bütün günü sıkıntı,stres içinde geçiriyorum bazen..hem kitap bitsin beni rahat bıraksın istiyorum hem de sanki onlara yardım edebilirim diye bitmesin diyorum..mutlu son istiyorum...mutlu son...tamam diyeyim bunca sıkıntı şu mutluluklar içindi...lütfen öyle bitsin her hikayenin sonu..yoksa okuyamayacağım artık kitap... Afganıstanın mazlum kadınları sizin içindir duam...sihirli bir değneyim olsa sizi dünyanın en mutlu insanları yapardım..bunu fazlasıylaa hakediyorsunuz... hele adı meryem ve leyla olan varsa içinizde onlara söyleyin cennetin en güzel yerlerinden rezervasyonları vardır...

hangi şarkı anlatırkı şuanki ruh halimi bilemedim,varmadı elim yazmaya hiçbir şarkıyı...ne diyim ,kadın olmak zormuş .. hem de dünyanın her köşesinde..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

peki sen ne diyorsun bakim?