12 Eylül 2009

unutmak

birçok insan sevdim..hepsine kalbimden büyük parçalar verdim..karşılığında elbette bana da onlar kalplerinden bir parça verdiler.fakat benimkilerden bir farkla..ben kocaman parçalar verirken onlar çok küçük kopardılar parçalarını..aldım o küçük parçaları kalbime yerleştirdim.. bir gün baktım ki kalbim boşluklarla dolmuş..her koparılan parçanın yerine konulan o küçük parçalar kalbimde derin boşluklar oluşturmuş... ne zaman kalbime baksam artık kocaman delik görüyorum..ve her boşluk parçasının kime ait olduğunu biliyorum..yani benim unutmam mümkün değil.. unutulmak, işte onu fazlasıyla hissediyorum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

peki sen ne diyorsun bakim?