24 Aralık 2009

Sınav

bugün sinir katsayım denendi.ilk başta yanımdan geçen otobüsü kaçırdım ve kendi kendime sinirlenmicem dedim.sonra buluşacağım iki arkadaşımın geç kalacagını oğrendım kı yaklaşık yarım saat geç kalacaklardı. yine sustum,sinirlenmek yok dedim. aaa sabahki sanşsızlıklarımı saymayı unutmuşum..neyse onlar kalsın da içim daha da kararmasın.

bu aralar bir şans sorunu yaşadıgımı düşünüyorum.işlerımın yolunda olmaması bunu düşünmeme sebep oluyor.tabi bir yandan da düşünüyorum imtihandır,sabretmek gerekir,öyle her şeye hemen sahıp olamazsın falan..bunlar aklımın bir köşesinde duruyor. her ınsanın hayatında bazı dönemleri çok durgun geçebilir,aksılıklerın kol gezdiği, len bütün aksılıkler beni mi bulur diye düşündüğü, batsın bu dünya be ,halleri olabilir tabi. zaten en çok böyle zamanlarda insan ,kul,Abdullah olduğumu hatırlıyorum. acizliğimi farkına varıyorum ki ne acizim bilemezsiniz.yok yok bilirsiniz, siz de benim gibi değil misiniz sanki.

neyse işte böyle acizliğimi tüm benliğimde hissettiğim zamanlardayım. aslında yaşadıgım andan bir şikayetim yok. sağlığım süper( eh biraz da kilo versem cillop gibi olcam da neyse) , sevdiklerim yanımda,uzaktakılerle de haberlesebılıyorum, muthiş mamalar yiyebiliyorum, hala ıstedıgım çantayı alabılecek maddı gücüm var, hatta tek taş pırlanta bile alabilirim ( bu aralar fena takılıyorum takı sitelerine Allah sonumu hayır etsın) , müthiş boşnak böreği yaparım,elmalı kurabıyem de fena sayılmaz,ayrıca çok mısafırperverımde,( misafiri kusasıya kadar yedırmeyı çok severım) , istediğim filmi izleyebiliyorum ve hala gülümsemem benimle... yaw daha ne olsun dimi.. bir de utanmadan bu aralar şansım pek iyi gitmiyor mıymıylıgına bürünüyorum... anacım kim şımarttıkı seni bu kadar bilmem..hani kızım yaşın oldu 24 ,büyü artık.hem kendınle uğraşmayı bırak da etrafındakılerın işine yara artık.. milletin işlerını kolaylaştır kı insan olarak iyi bir şey yapmış olasın şu dünyada..

yazarın notu :olaya bak, içimi dökmek için yazmaya başladım.klavye aldı beni nerelere götürdü.bir de baktım ki kendime nasıhat veriyorum.üstelik zılgıtı da yedim yani.. hani yazarlar kitaba başlar sonra karakterler alır romanı götürür ya benım yazı da ona benzer bişi oldu..benzetmeye de bak sen,hiç aşagılara konmuyorum:)

4 yorum:

  1. boşnak böreği,kurabiye falan hmm bizim ufaklıkları salarım üzerine fatmanur sonra isyan edersin kurabiye yaptığına :)) selamlar..

    YanıtlaSil
  2. isyan edeceğim en son şey kurabiye yapmaktır:) gecenin bir yarısı bilem yaptığım olur,hele ki misafir gelecekse sabaha kadar kurabiyeee:)

    YanıtlaSil
  3. Böyle çelişkiler yaşaması (haline şükretmesini gerektirecek bir sürü şeye sahip olduğu halde, batsın bu dünya haline bürünmek gibi) sanırım insanın fıtratından kaynaklanıyor. Sürekli daha fazlasını isteme ve elindekilerle yetinmeme. Blogları takip etmeye başladıktan sonra neredeyse her insanda az çok bunun olduğunu gördüm... Ama hala kendine zılgıtı yedirebiliyorsan sen de ışık var demektir :))

    YanıtlaSil
  4. sevgili ruhumunheykeli,
    çok haklısın,şükredecek çok şeyim oldugu halde hala melankonık durumlarım var.aslında bıraz içini dökme oluyor bu blog, yoksa çok şıkayetçı bırı degılım. ayrıca kendıme zılgıt atmayı çok severim. uslanmıyorum bır turlu, kız kız nereye kadar bılmıyorum:)

    YanıtlaSil

peki sen ne diyorsun bakim?