SADECE BEN:)

Hastaydım..Bir kaç gün öyle hasta hasta dolaştım:) Boynum,başım,dişim,lenf bezlerim hepsi birden ortaklık edip hummalı bir şekilde ağrımaya gayret gösterdiler.Bence birinin canı sıkıldı bir değişiklik yapayım ağrıyım bari dedi ve diğer yakın arkadaşlarını da ayarttı.(Ben boynumdan şüpheleniyorum.) Hepsi meğer ne kadar ortak haraket ediyorlarmış.Halbuki beni pek dinlemezler.Bu arala benden pek haz etmiyorlar.Kendi derdimdeydim onları düşünecek hiçç halim yoktu.Geleceğimle ilgili sıkıntı(kaldı ki gereksiz sıkıntılar) çekerken onlar da kendi aralarında ittifak kurmuşlar ve var olduklarını çok güzel bir şekılde hatırlattılar.Dedilerr madem sıkıntı istiyorsun hiç merak etme biz sana güzel bişiler ayarlarız.Velhasıl ben kendi derdimdeyken sinir sistemimim geçtiği çoğu yer isyan etti.Eee hayat boyunca sıkıntı nedir pek bilmeyen bir insan olarak bu ağrı ortaklığını nasıl alt edeceğimi hiç bilmiyordum.Öylece acılarımla yaşamaya çalışıyordum.Ta ki annem dün gece" yeter artık kendine gel.Beynine komut ver iyileştirsin seni " dedi. Yav annem ek iş olarak beyin ve sinir cerrahiliği mi yapıyor bilmem ama işe yaradı valla.Gece yatmadan bütün organlarıma seslendim..Yeter artık ağrı istemiyorum,napın edin yarına sağlıklı çıkın.Artık barış istiyorum.Benim suçum bunlar ,özür dilerim.Bir daha gereksiz yere sizi üzmeyeceğim." Ve sabah oldu...Yataktan rahat bir şekilde ,boynumu ve başımı daha mutlu bularak uyandım:)