Romantik Perşembe Kuşağı

 romantik bir perşembe kuşağından  merhabalar efendim:)  

kanallarda böyle kuşak günleri yapıyorlar ya ben de heves ettim:) baktım kafam iyi,anlatcak çok şey var,en önemlisi kahvem var en köpüklü ve en sütlüsünden, dedim bu gece olsa olsa romantik kuşak olur..ilham efendi de ara sıra kendisini gösteriyor,ara sıra çekiliyor.neyse canım idare edecez bir şekilde,yazının sonu gelir merak etme;) 

blog, beklemedeyim ben yine yaa...hayatımda hep beklemelerim olur benim.alışkınım aslında.sonunda kavuştuklarım da olur kavuşamadığım da. ama beklemesini iyi bilirim ben.zaman sınırlamam yoktur.hele ki birisi bekle desin, istediği zamana kadar beklerim.nedenini,niçinini sormadan beklerim.kavuşmanın cazibesi bütün ruhumu sarar, beklemedeyken çektiğim sıkıntılarımı unuturum. kavuşmanın o güzelliği... neyse bloğum,şuanki beklemem bir aşk için değil ,tamamen maddi bir istek.aşk gibi ruh yok o beklediğimde. yüksek lisans başvurularım vardı.iki tanesini yaptım,yarın da bir tanesi yapılacak.bir tanesi  açıkladı olmamış.kaldı ki  en çok istediğimdi.ama hayırlısı dedim,sesimi kestim.yarın bir tanesi daha açıklanacak.heyecanla bekliyorum işte. haftaya da yarın başvurulacak olan açıklanacak. işte yine bekleme,bekleme..

içimde garip duygular var..onları tam olarak hissedemediğim için midir,yoksa Türkçemin zayıf olmasından mıdır bilinmez isimlerini yazamıyorum. aklım karışık,kalbimdeki kaos anlatılamıcak kadar büyük..hangisine kulak vereyim, hangisini anlamaya çalışayım? hepsi birleşince işte kelimelere dökülemiyor içimdeki o  duygu... 

hissetmediklerimden bahsedeyim,belki yararı olur hissettiğimi anlatmaya.. mutsuz ,huzursuz,üzüntülü değilim.olumsuzluk hissetmiyorum. sadece merak,heyecan,ne olacak acaba korkusu ve olacak şeyler için heyecan, biraz umut korkuyla birlikte,yeniliklere açık olmayan duygularımla yeniye merak duyan duygularım, acabalarım,nasıl olur ki'lerim, güzel olacak diyen duygularım,ne olcak ki diyen cesaretim...iştee hepsi birleşince , şu kelime içindeki duygu  diyemiyorum.ama içimde bayagı his varmış  yazınca onu gördüm:) 

öyle işte bloğum,insan olmak kolay değil.zaten insan olmanın ağırlığı  altında eziliyorum bazen.iki zıt duyguyu aynı anda yaşarsın,aynı anda iki yol çıkar önüne,seçmen gereken iki şeyden biri vardır.birini seçersin aklın diğerinde kalır.yaptığın yanına kar kalırken yapamadığın hep  aklında ve yüreğinde kalır.ee değil mi ki ateş ve su vardır ruhumuzda,o zaman böyle zıtlıklar hissetmemiz insan olduğumuzun kanıtı.biri yakıcı diğeri ise söndürücü.. işte içimde çoğu zaman bu iki zıtlığı hissederim.bazen yakarım kendimi serinliğe ihtiyaç duyarak bazen de söndürürüm içimdekini ateşin sıcaklığına hasret kalarak...vel hasıl kelam, zordur yaratılmışların en şereflisi olmak... ama şükretmek gerekir ,bu şerefe nail olduğumuz için...

yazı boyut değiştirmeye başlarken, ben bitireyim.başı ve sonu birbirine uymayan karmaşık bir şey çıkmasın ortaya:) ben beklemeye devam edeyim,güzel haberlerim olsun da mutlu bir kuşak açayım sana:)